Janelle Monáe is een opvallende verschijning in de mainstream popmuziek. In een genre dat tegenwoordig vooral gedefinieerd wordt door de hyperseksualiteit van schaarsgeklede popzangeressen vormt deze 'elektrische dame' in alle opzichten een verrassend tegenwicht. Altijd gekleed in verschillende variaties van een zwart-witte tuxedo met het haar in een kenmerkende pompadour verovert Monáe momenteel de hitlijsten met haar nieuwe album The Electric Lady.

Noem eens een paar prominente filosofen. Noem nu eens meer dan één bekende vrouwelijke filosoof. Een lastige opgave? Niet na het aanschaffen van Vrouwelijke filosofen: Een historisch overzicht. Dit werk is bedoeld om vrouwelijke denkers uit de marge te halen en een welverdiende plek binnen de filosofische canon te geven. In deze bespreking van het boek alvast een voorproefje.

De geschiedenis is rijk aan vrouwen die toonaangevend waren voor de literatuur, maar vandaag de dag bijna zijn vergeten. Marie-Elisabeth Belpaire is er een van. De Vlaamse had grote invloed op het literaire veld begin vorige eeuw. Als conservatieve katholiek en lid van de Vlaamse Beweging is zij desondanks niet zomaar te verafgoden als feministische heldin. Myrthe Derksen leest meer over haar in het boek van Geraldine Reymenants.

  In de Spaanse film Blancanieves vormt het Sevilla van de jaren 20 de setting voor een moderne variatie op Sneeuwwitje. Regisseur Pablo Berger maakt dankbaar gebruik van het sprookjesgenre om klassieke thema's, iconische stereotypen en archetypische karakters af te stoffen en nieuw leven

Lover redacteur Laura Berger bezocht de tentoonstelling Divine Surprise in het Bijbels Museum te Amsterdam. Daar ontdekte ze hoe traditionele vrouwelijke waarden en symbolen in religies door de eeuwen heen ondergeschikt werden aan hun mannelijke tegenhangers.

De bende die bekend stond als de ‘Bling Ring’ beroofde maandenlang sterren als Paris Hilton en Lindsay Lohan. Terwijl die niet eens doorhadden dat er persoonlijk eigendom miste, vierden de rovers feest met hun schatten. Sofia Coppola probeerde in beeld te vatten hoe die groep te werk ging. Oppervlakkig, vonden de meeste critici, maar Loverrecensente Hedwig van Driel heeft bij dat oordeel wel wat twijfels.

Sheryl Sandberg’s Lean In is in meerdere genres te plaatsen: deels autobiografie, deels managementboek, deels feministisch manifest en deels zelfhulpboek. Hanna Marije Booij beschrijft in haar bespreking van Lean In wat dit boek voor haar persoonlijk heeft betekend, en waarom ze vindt dat iedereen het zou moeten lezen.

De trilogie van E. L. James is volgens critici probleem of succes van hedendaags feminisme. LOVER redacteur Eva Wijman gaat nog eens op zoek naar de belangrijkste argumenten die voor of tegen Fifity Shades of Grey spreken. Wat blijkt? Critici die het werk verkleinen tot slechte porno ontnemen vrouwen juist de kans tot een vrije seksualiteit.

Actrice Greta Gerwig speelt overtuigend de rol van een anti-held. De vergelijking met GIRLS is volgens recensente Hedwig van Driel daarbij niet ver te zoeken.

Een feministisch Robinson-verhaal. Zo wordt de roman Die Wand (1963) van Marleen Haushofer wel eens genoemd. Hoe kun je midden in de Oostenrijkse bergen stranden op een eenzaam eiland? Die Wand is een onzichtbare kaasstolp die de hoofdrolspeler insluit op een alm. Ze moet alleen zien te overleven in een afgebakende ruimte waarin ze de confrontatie aangaat met elke toenmalige feministische kritiek op de samenleving: het kapitalisme, de enige waardige rol van de vrouw als moeder (Natuur), de man als voltooiing en tegelijkertijd bedreiging van de vrouw. En dat alles in een romantische zetting in de bergen die Heinrich Heine niet beter had kunnen beschrijven. Kan hiervan een film worden gemaakt? Ja. Volgens Isabelle van Weerden heeft de Oostenrijkse regisseur Julian Pölsler uitstekend werk geleverd. 

In haar huidige project kijkt Cathelijne Berghouwer verder dan conventionele opvattingen over vrouwelijke seksualiteit en commerciële verbeeldingen van het vrouwelijk lichaam. Ze werkt met mensen van alle leeftijden, in alle vormen en maten. Gebaseerd op wat haar deelnemers zélf sexy, opwindend,

‘The point is not whether class comes before gender or gender before class’, Cinzia Arruzza’s conclusie op de laatste pagina van Dangerous Liaisons kan niet helderder worden geformuleerd. In de strijd tegen sociale onderdrukking moet het onderscheid man-vrouw even goed aangepakt worden als het het onderscheid rijk-arm. De essentiële vraag waar het onderzoek van Arruzza om draait is: kunnen marxisme en feminisme in een gezonde verhouding tot elkaar bestaan?