Een nuttig boek, dat is wat ik van mensen hoor zeggen over De maakbare man: notities over transseksualiteit (2013) van Maxim Februari. Deze constatering klopt ook. De inhoud van dit boek is van grote waarde voor de kennisvergroting van voornamelijk niet-transgenders. Op 12 maart werd De maakbare man publiekelijk gepresenteerd door Februari in Amsterdam, waarna een interview met hem volgde. Wie nu nog niet overtuigd is van het feit dat emancipatie een zaak is van en voor iedereen, zal het nooit begrijpen.

"I wanted to know why I was crazy." Dat is de voornaamste reden die Kier-La Janisse geeft voor haar fascinatie met films over psychotische vrouwen. Ze schreef er een heel boek over: House of Psychotic Women – an Autobiographical Topography of Female Neurosis in Horror and Exploitation Films. Over

Over Hydra – het zesde en laatste studioalbum van de alternative metal band Otep – zijn de meningen verdeeld: de diehard fans hebben dit cryptische conceptalbum onmiddellijk in hun armen gesloten, maar de muziekcritici weten niet goed wat ze van Hydra en van de provocatieve en vaak bizarre tekstuele hersenspinsels van frontvrouw Otep Shamaya moeten denken.

In deze nieuwe columnreeks, bespreekt Patricia Cornflake – een fictieve auteur van tekst en beeld en de stem van feministisch kunstenaar Suzanne van Rossenberg  – verschillende actuele kunstvormen vanuit een persoonlijk en gefragmenteerd perspectief. Oude metaforen en stoffige paradoxen

Heartthrob – de zevende studioplaat van de Canadese indierockers Tegan en Sara Quin – is alweer een schot in de roos: hoewel vele Tegan and Sara-fans geschrokken moeten zijn toen ze het ontzettend dansbare Closer, de eerste single uit dit album, voor het eerst hoorden, is Heartthrob ondanks zijn gepolijste en poppy sound, toch een sterk indiealbum.  

LOVER sprak afgelopen week met Rosemarie Buikema, professor Kunst, Cultuur en Diversiteit en voorzitster van het Graduate Gender Programme aan de Universiteit Utrecht, over haar nieuwe functie als galerijhoudster. LOVER was namelijk erg nieuwsgierig naar de activistische en feministische beweegredenen van Rosemarie Buikema om een kunstgalerie in het hartje van Amsterdam over te nemen. In het interview dat volgt, worden we geconfronteerd met de problematische staat waarin de Nederlandse kunsten zich momenteel bevinden, en met de intenties van Rosemarie om deze situatie te veranderen.

Het is al vaker gezegd: de radio is overgenomen door Youtube. De meeste jongeren halen hier nieuwe muziek vandaan. Maar wie op Youtube speurt, komt ook veel fan-filmpjes tegen. Beelden aan elkaar geplakt en ondersteund door een liedje - het lijkt een niet erg creatief produkt van een puberale obsessie. Het is nu eenmaal makkelijk om tegenwoordig je eigen Youtube filmpje te maken Dat dit soort knip-en-plak werk ook kan worden gebruikt om feministische kritiek te uiten, dat is minder bekend. Het heet vidding, het is online overal te vinden en Connie Veugen legt uit over het hoe en wat in deel 2 over internet en feminisme!

Ze zijn er overal online: onsympathieke reaguurders die hun gedachtegoed als ongewenste graffiti achterlaten op online fora. Ze zijn vaak anoniem, maar identificeren zich vaak als man. Wat moet je ermee? In ons eerste deel over feminisme en de online wereld, laat Heike Vis haar licht schijnen op deze trolls en dan met name in de wereld van (online)gaming.

Manifestra – het zevende album van de Amerikaanse indieartieste Erin McKeown – geeft niet alleen McKeowns muzikaal talent goed weer, maar vertelt ons ook iets meer over haar passie voor politiek.

In haar vorige artikel dook Jennifer van Werkhoven voor ons in de geschiedenis en schetste een historisch beeld van de islamitische figuur Zayyida Zaynab. Nu schrijft ze over deze tijd en hoe Zaynab dient als rolmodel voor sjiitische moslima's in Damascus en Beiroet.

Toni Morrison (1931) ontving in 1993 de Nobelprijs voor literatuur. De Amerikaanse schrijfster is daarnaast bekend van de romans Sula en Beminde. Haar boeken worden geschaard onder de ‘grote Amerikaanse klassiekers’ en omschreven als episch. Morrison geeft in haar werk een stem aan Afro-Amerikaanse

Damascus, zomer 2012. In de warme moskee verdringen vrouwen in zwarte chadors elkaar om de graftombe van Sayyida Zaynab aan te raken. Jennifer van Werkhoven aanschouwt het tafereel en weet niet wat ze meemaakt. Ze is direct gefascineerd, want wie is Zaynab eigenlijk en hoe komt het dit figuur zoveel emoties los maakt bij de vrouwen? Jennifer schrijft daar haar scriptie over en maakt nu ook LOVER-lezers bekend met Sayyida Zaynab.