Dertig jaar na verschijning van het Lesbisch Prachtboek is er nu dan de Lesbo-encyclopedie. Anders van opzet, maar met vrijwel hetzelfde doel: schrijven over het lesbische bestaan geeft uitdrukking aan dat bestaan, bevestigt, viert en schept het, maakt het zichtbaar. Zwart op wit op roze. De prachtig uitgegeven en rijk geïllustreerde encyclopedie dient niet alleen als naslagwerk voor wie maar geïnteresseerd is in lesbische feiten en verhalen. Het moet ook herkenning bieden voor de doelgroep zelf en lesbische vrouwen een hart onder de riem steken. Zij worden zelfs opgeroepen hun geaardheid actief uit te dragen om de lesbische zichtbaarheid te vergroten en paden te banen voor de lesbo’s die er (nog) niet voor kunnen, willen of durven uitkomen.

Ruim twee op de drie karakters in kindertelevisieprogramma’s zijn jongens. En dat ene meisje dat daarnaast over het scherm huppelt, is vaak extreem dun en zeer hulpeloos – of anders een heks. Kinderen willen dat zo, beweren producenten. Maar dat blijkt lariekoek.

De Rotterdamse Elle Bandita (Ryanne van Dorst) heeft de afgelopen jaren zowel de Nederlandse Indie muziek scene als de queerbeweging een nieuwe impuls gegeven.

Je hebt natuurlijk Sara Kroos, Brigitte Kaandorp, Lenette van Dongen, Sanne Wallis de Vries en Claudia de Breij, maar toch: vrouwen en humor, daar is iets mee.

De jonge verpleegster Helene laat haar zoon Peter in de zomer van 1945 alleen achter op een klein station ergens in Noord-Duitsland. Peter is dan pas 7 jaar oud. In De middagvrouw reconstrueert Julia Franck het leven van Helene.