Amanda Palmer: lichtjes narcistisch, maar altijd authentiek.

Theatre is Evil van Amanda Palmer & The Grand Theft Orchestra

Evelien Geerts • 3 dec 2012

De release van Theatre is Evil, het derde soloalbum van Amanda Palmer – beter gekend als de voormalige zangeres, pianiste en enfant terrible van de brechtiaanse punkband The Dresden Dolls – ging gepaard met heel wat controverse. Theatre is Evil is niet alleen Palmers eerste zelf uitgegevenstudioalbum, maar de plaat kwam ook volledig tot stand aan de hand van contributies van fans op Kickstarter. Palmer haalde zo het gigantische bedrag van meer dan een miljoen dollar op waarmee ze aan de muziekindustrie het teken gaf dat artiesten best zonder platenmaatschappijen kunnen.

Palmers rebelse DIY-attitude lokte niettemin ook heel wat kritische reacties uit bij platenbonzen en medemuzikanten: zo werd er nogal cynisch gereageerd op het feit dat Palmer – die zich steeds profileerde als een anarchistische bohemienne – plotseling wel heel rijk was geworden met dit Kickstarter-project. Ook volgden er heel wat boze reacties toen bleek dat Palmer bij haar fans naar gratis muzikanten zocht voor haar wereldtour met het Grand Theft Orchestra – een inschattingsfout die Palmer gelukkig snel weer rechtzette.

Deze controverses, samen met Palmers immer provocerende persoonlijkheid, hebben de release van Theatre is Evil helaas wat overschaduwd, terwijl dit album zonder twijfel tot een van de beste alternatieve albums van 2012 gerekend kan worden. Op Theatre is Evil grijpt Amanda Palmer namelijk terug naar haar Dresden Dolls-roots en brengt ze een mix van retro-klinkende rocksongs, punky synthpop en new wave – maar dan in een typische, ongepolijste Palmerbewerking. Doordat ze ondersteund wordt door de muzikanten van het Grand Theft Orchestra, klinkt dit album overigens veel bombastischer, voller en rauwer dan haar eerste soloalbum Who Killed Amanda Palmer? (2008).

De eerste albumtrack, Smile (Pictures Or It Didn’t Happen) geeft Palmers muzikale stijl op Theatre is Evil volledig weer: in dit nummer over verlatingsangst en de vluchtigheid van het leven, worden Palmers stem en bombastisch pianospel door een heuse wall of noise begeleid. The Killing Type gaat op dit elan verder en doet door het opmerkelijke gitaarspel denken aan The Smiths. Desondanks de lugubere inhoud van deze song en videoclip, blijft het refrein verrassend genoeg echt wel hangen. Dit brengt ons meteen bij een van Palmers sterktes als singer-songwriter: hoe atonaal de muzikale arrangementen en hoe bizar haar lyrics ook mogen zijn, ze slaagt er keer op keer in excentrieke, catchy songs te schrijven.

Do It With A Rockstar en Grown Man Cry behoren ook tot deze categorie van oorwurmsongs: in de single Do It With A Rockstar bezingt Palmer met heel wat zin voor ironie het rocksterleven, terwijl haar vocals ondersteund worden door opzwepende drumsolo’s.

Maar Palmer is op Theatre is Evil – zoals steeds – op haar best tijdens iets intiemere nummers, zoals The Bed Song en Berlin, waarop ze zonder al te veel muzikale franjes haar capaciteiten als singer-songwriter etaleert. Dat Palmer een fantastische songwriter is, valt ook op in Trout Heart Replica, een episch zeven minuten durend pianonummer waarin ze het begin van haar relatie met auteur Neil Gaiman uit de doeken doet. Dit biografische nummer is pure poëzie en mag, dankzij de aangrijpende strijkersbegeleiding en Palmers doorleefde en krachtige vocals, gerust het beste nummer van Theatre is Evil genoemd worden.

Palmer weet op Theatre is Evil – mede dankzij haar radicale openheid over haar eigen leven en haar artistieke gepassioneerdheid – de luisteraar echt te overtuigen. Amanda Palmer leeft voor haar kunst en haar fans, en daar is deze plaat het ultieme bewijs van. Hoewel de schizofrene mix van stijlen en Palmers nogal narcistische referenties naar haar eigen leven en oeuvre potentiële fans wat zou kunnen afschrikken, toont ze met dit verrassende en artsy album dat ze niet alleen een sterke vrouw, maar ook een authentieke artieste is – een combinatie die bij LOVER alvast gesmaakt wordt.

Theatre is Evil is nu uit bij 8Ft. Records.