Brazilian Wax

Favoriete lichaamsroutine

De LOVERrubriek Favorieten is terug! Deze week schrijven auteurs over hun favoriete lichaamsroutine. Typische rituelen die een ander niet eens kan verzinnen maar voor hen zo wezenlijk voelen dat ze bíjna van levensbelang zijn. Vandaag: de maandelijkse waxbeurt.

Vorig jaar heb ik iets geweldigs ontdekt. Niet dat ik niet wist dat het bestond, maar ik vond het altijd iets voor Bekende-Vrouwen-met-heel-veel-geld.

Vanaf mijn tiende had ik al haren. Op mijn benen, op mijn armen, onder mijn oksels. Vanaf mijn tiende ergerde ik me daaraan. Voor mijn elfde verjaardag kreeg ik een epilady.

Handig, zo’n epilady, maar voor mensen met een niet bijzonder hoge pijngrens zijn alleen de onderbenen haalbaar. De rest is gewoon te pijnlijk. Dus stond ik om de dag met een scheermesje onder de douche. En elke dag opnieuw met stoppels.

Nu ben ik bijna dertig en vond ik dat ik maar eens in mezelf moest investeren. Het eerste dat in me opkwam was een Brazilian wax.

Ik vond het eng. Echt serieus echt eng. Zou het pijn doen, is het net zo erg als bij de dokter je broek uitdoen?

Een Brazilian wax: alles, Alles, ALLES wordt gewaxt. Mijn hele zeebanket en de staartvinnen ook. En om het nog gênanter te maken mag ik tijdens het harsen van het staartgedeelte mijn eigen bil zo vasthouden dat de waxmevrouw er goed zicht op heeft. Ik ben blij dat ze allesbehalve intimiderend is. Hoogstens 1,50 lang en rustig met af en toe een giechel. Gelukkig zijn die kleine lachjes niet vanwege mijn extreme overbeharing, maar vanwege de verhalen die we uitwisselen tijdens het waxen. Want het is niet zo dat ik na 20 minuten fris geharst weer buiten sta. Meestal lig ik er minimaal anderhalf uur.

Zelden volgt na zoveel pijn en gêne zoveel voldoening. Ik wist: dit ga ik elke maand doen. En niet omdat mij door vrouwenblaadjes is verteld dat het moet, niet omdat er een meneer is die mij vroeg of ik dat wilde doen. Maar gewoon, omdat het fijn voelt. Het is mooi, schoon en immens sexy (vind ik zelf). In bed voel ik veel beter wat er gebeurt. En waar ik vroeger graag twee dagen van tevoren wilde weten of er strand- of zwembadplannen waren, durf ik tegenwoordig altijd in wapperende zomerjurkjes te verschijnen.

Laatst opperde een vriendin het overslaan van mijn maandelijkse waxbeurt als bezuinigingsoptie. Mooi niet. Ik bezuinig wel op de boodschappen.

Foto: (cc) Dearaujors