Carnage

Gegenderde Woede

De langverwachte nieuwe film van Roman Polanski is er. Na zijn aanhouding in een misbruikzaak was het even stil rondom de wereldberoemde regisseur. Zijn comeback is het absolute tegendeel van rust. In Carnage kleedt Polanski de karakters van zijn personages stukje bij beetje uit. Totdat je als kijker de laatste rest van sympathie voor ze laat varen. 

Carnage, gebaseerd op het toneelstuk God of Carnage van Yasmina Reza speelt zich af in de woning van Michael and Penelope Longstreet (Jodie Foster en John C. Reilly). Ze heten het rijke en werkgerichte echtpaar Nancy en Alan Cowen welkom (Kate Winslet en Christoph Waltz) nadat de zoon van de Cowens de zoon van de Longstreets met een houten stok een tand heeft uitgeslagen. Vanaf de eerste scène is duidelijk dat die vier elkaar niet mogen en weinig moeite doen om het te verbergen. Terwijl de volwassenen een oplossing zoeken van het geschil van hun zonen spitst de situatie zich toe. Langzaam wordt duidelijk dat iedereen zich uit wanhoop aan een levensstijl vastknoopt waarin die al lang niet meer gelooft.

Helaas draagt de opbouw van Carnage bij aan een het idee dat bepaalde eigenschappen typisch vrouwelijk en mannelijk zijn. Omdat de personages als uien laag voor laag worden geschild, lijkt het als of je uiteindelijk bij de kern, de ‘ware’ mens uitkomt, die louter verschuilt ligt onder een hoop menselijke beschaving. Jammer genoeg zijn de ‘ware’ mensen bij Carnage hysterische vrouwen en brutale dronkenlappen. Daar wordt weliswaar nog enigszins mee gespeeld, maar dat spel roept vooral een ouderwetse blik op man-vrouwverhoudingen op. Veel meer bevestigt het juist oude beelden over vrouwen die stiekem wél stoer zijn en mannen die eigenlijk kleine kindjes zijn. Die keuzes kunnen je wat plezier ontnemen aan filmscénes. Maar het bevestigt in dit geval óók het talent van Reza, Polanski en de acteurs: clichés zijn zelden zo vermakelijk.

Carnage is vanaf vandaag te zien in de bioscoop.