#GLITTERPITS: een moment van bezinning
December: maand der feestdagen. Nu dat die goede ouwe Sint alweer terug is in Spanje brengt de Kerstman zijn slee langs de garage voor de APK. We hebben deze gezellige tradities in het leven geroepen om de treurigheid van het seizoen te verdoezelen. Om ook eens deel te nemen aan de feestelijke voorbereidingen heb ik dit jaar voor het eerst een slinger LED-verlichting in huis gehaald. Alles om depressie door gebrek aan licht tot een minimum te brengen. De dagen zijn beklagenswaardig kort en iedere bron die ook maar enigszins sprankelt, is van harte welkom! Mijn aandacht werd daarom ook gelijk opgeslokt door de nieuwste Instagram-rage #GLITTERPITS. Een hype die twee van mijn fascinaties samenbrengt: glitter en lichaamshaar!
Maar december is met het nieuwe jaar om de hoek ook een tijd van bezinning. #GLITTERPITS voor een mooie aanleiding om eens over je eigen lichaamshaar te reflecteren. Hoe verhoud jij je tot dat dons op je lijf? Is het een liefdevolle relatie, of één van haat? Is er sprake van volledige acceptatie, ongemakkelijke tolerantie of voeren jullie als sinds jaar en dag de Harige Strijd Zonder Einde?
Het onderwerp lichaamshaar wordt te gemakkelijk aan enkel de vrouwelijke gender toegedicht. Maar laten we eerlijk wezen, alle genders hebben hiermee te kampen. Ik, cis-man, heb jarenlang een ongemakkelijke verhouding met mijn beharing gehad. Eigenlijk al vanaf het begin, vanaf de eerste schaamhaar dat het lef had om zich op mijn voorheen zo gave huid te ontluiken! Jarenlang werd er met veel verve getrimd en geschoren, ja ik heb zelfs mijn rughaar door een goede (sadistische) vriendin tot bloedens toe laten harsen. Sinds een paar jaar heb ik echter vrede gesloten met mijn vachtje. Inmiddels zijn wij de beste vrienden. Het groeit waar het groeien wil.
Nu wil ik niet zeggen dat iedereen zomaar al zijn haar moet laten staan. Waartoe ik wil oproepen is dat iedereen eens goed nadenkt om welke redenen zij/hij het haar elimineert. Ik bedoel ik trim ook nog steeds mijn baard. Ik wil jullie vragen om eens het gesprek aan te knopen met diegenen voor wie jij je haar scheert, trimt, hars, epileert. Of met bondgenoten. Want we staan er niet alleen voor in de Harige Strijd Zonder Einde.
Een master Gender Studies heeft mij gedwongen tot reflectie. Tijdens en ook erna heb ik ellenlange discussies gevoerd met mijn medestudenten over de sociale constructie van non-/normatieve lichamen. En vooral over de ervaringen met ons eigen lichaam. Uit deze vruchtbare gesprekken en momenten van innerlijke bezinning is naar voren gekomen dat ik mijn lichaamshaar weghaalde omdat ik een sociale druk ervoer vanuit de normatieve gay scene. Gebaseerd op de gebakken lucht van onrepresentatieve strakke, gladde homolijven. Ik was nog te groen – en ja vooral te normatief – om de volledige diversiteit aan LHBTQ niches – en dus de enorme diversiteit aan aantrekkelijke lijven – te weten.
Na de glitterbaard, de glitterrug, de glitterarmen en de glitterborst staan de glitteroksels als volgende op mijn party-dress-up lijstje.
Fijne Glitterende en Harige Feestdagen!
Leestip: neem ook eens een kijkje bij de Haardagboeken, LOVER's kerstspecial van vorig jaar.
