I am a Nasty Woman
© Foto: Emma
Alle nare dingen zijn tijdelijk, daarna wordt het beter, toch?!?
Our pussies ain’t for grabbing, seksisme, afschaffing van het abortusrecht en belasting op producten die gewoon een eerste levensbehoeften zijn voor vrouwen.
Wereldverbeterende muziek
Dit zijn onderwerpen die allemaal werden aangekaart door de Amerikaanse actrice Ashley Judd tijdens haar “Nasty Girl” toespraak op de Women’s March begin 2017. De ochtend nadat Donald Trump officieel tot president werd gekozen vond de Women’s March plaats in Washington. Dit met een overweldigende opkomst van 500.000 mannen en vrouwen. Met Trump aan het roer voelt een groot deel van de bevolking een bedreiging voor hun fundamentele rechten. DE reden om je stem te laten horen! Via protesterende toespraken van diverse beroemdheden werd aandacht gevraagd voor deze problematiek.
Het publiek dat aanwezig was tijdens de bijeenkomst ging hier volledig in mee. Maar als je kijkt naar de zeer negatieve opmerkingen onder de video’s die online staan (waaronder zelfs van vrouwen) begin ik mij toch echt af te vragen waarom sommige mensen het niet kunnen inzien.
Zoals de geschiedenis ons laat zien zorgt elke tegenslag voor een reactie vanuit de samenleving, of het nu in de economie of in de politiek is. “Things have to get worse before they can get better.”
Als we kijken naar de geschiedenis in de muziek en de voorbeelden van tegenbewegingen is er duidelijk te zien dat muziek letterlijk een instrument is om je stem te laten horen. Protest thema’s en anti-oorlogsliederen, met als doel de wereld te verbeteren door middel van muziek, zijn nog steeds relevant.
Strijdmuziek in de elektronische scene
In een recent artikel op Thump geeft producer en dj Made in June aan dat zelfs binnen de elektronische muziekindustrie er nog veel valt te behalen als het gaat om vrouwelijk talent. Ondanks dat Konstantin (medeoprichter van het Duitse collectief en label Giegling) seksistische opmerkingen maakte tijdens een interview met Groove magazine, zeggen de andere leden van het label alleen bewust te zijn van zijn standpunten. Het enige wat er is gebeurd, is dat de leden zich distantiëren van wat Konstatin zegt. Dit terwijl verschillende vrouwelijke elektronische muzikanten waaronder The Black Madonna de seksistische uitspraken kunnen bevestigen na een ontmoeting met Konstantin. De scene lijkt wel beter om te gaan met andere zaken als acceptatie. Een voorbeeld hiervan is Ten Walls die 2 jaar terug homofobe uitspraken deed wat hem uiteindelijk zijn carrière heeft gekost.
Ik begon mij af te vragen of er eigenlijk ook vormen van strijdmuziek zijn binnen de elektronische muziek industrie.
De vraag werd al snel beantwoord toen ik een set tegenkwam van de Amerikaanse dj en producer Avalon Emerson. Tijdens het festival Printworks in London maakte Avalon een vrij gewaagde set door haar beats the mixen met de woorden van Ashley’s “Nasty Woman” toespraak. De combinatie zorgde ervoor dat de beats van Avalon de woorden van Ashley versterkten, het resultaat klonk als een gedicht met muzikale begeleiding. Het is mogelijk dat dit misschien wel de manier is om je stem te laten horen of in ieder geval om een jongere generatie aan te spreken.
Vrouwenrechten blijft een onderwerp dat van belang is. Commerciële bedrijven zouden een voorbeeld kunnen nemen aan een cosmetica merk als Dove, die zich inzet voor lichaamsdiversiteit. Als er meer aandacht zou worden besteed aan onderwerpen als slut shaming, gelijke lonen en seksisme zouden we al heel ver komen.
We kunnen er nu eenmaal niet omheen dat media onderdeel uitmaakt van onze opvoeding. Niemand is gelijk, maar iedereen is gelijkwaardig. Ik kan geen betere manier bedenken dan het leven vieren door te dansen op muziek met een maatschappelijke boodschap, of dit nu gaat om vrouwenrechten anno 2017 of om een andere boodschap. Muziek is wat mij betreft de manier om kennis te verspreiden.