Kort en krachtig

De ochtend valt van Manon Uphoff

Literaire thrillers van meer dan vierhonderd pagina’s of erotische trilogiën gaan  als zoete broodjes over de toonbank – Manon Uphoff komt met een roman van krap 120 pagina’s aanzetten met korte alinea’s en heel veel wit op de blazijden, De ochtend valt. De afgelopen jaren verschenen er wel meer novelles van Uphoff – een vorm die haar goed ligt.

Michael hoort op een avond hoe zijn ouders ruzie hebben. Zijn moeder verdwijnt, zijn vader zegt tegen hem en zijn broer en zus hoe hun moeder vast terukomt als ze inziet dat ze fout is geweest. Maar de moeder komt niet terug – iets wat al vanaf bladzijde één duidelijk is. In het verhaal valt volgt, hergroepeert de familie zich zonder moeder. Haar verdwijning blijft echter als een dwingende schaduw boven het gezin hangen.

In het mini-universum van Uphoff krijgen de eigengereide, vreemde karakters, die Uphoff doeltreffend beschrijft, volop de ruimte zonder dat er veel wordt weggegeven. De ochtend valt leest eerder als gedicht dan als novelle. Het is duidelijk te merken dat het niet de eerste keer is dat Uphoff met deze vorm werkt – sterker nog, ze lijkt er alleen maar beter in te worden. De grote stukken wit tussen de alinea’s werken als een drukkende stilte. Sowieso is de manier waarop Uphoff met taal en tekst werkt erg overtuigend. Daarmee is Uphoff’s nieuwe een geslaagde novelle – lessis dus toch more.

De ochtend valt is verschenen bij De Bezige Bij en is overal vekrijgbaar