Lief Wezen

Een aangrijpend verhaal over kindermisbruik, en over de wil om te overleven

Lief wezen boekcover

Een jaar geleden verscheen Strafkind - Gevangen bij de nonnen van Wieke Hart en Maria Genova. Hart schreef de roman gebaseerd op de schokkende geschiedenis van kindermoord, dwangarbeid en misbruik in katholieke opvangtehuizen in Ierland en Nederland. Genova vulde het aan met interviews met Nederlandse vrouwen die tot 1979 als pleegkinderen onder gruwelijke omstandigheden bij de Zusters van de Goede Herder waren ondergebracht. Eén van de geïnterviewde slachtoffers is Rita Sterkeboer en met haar heeft Hart haar tweede boek Lief wezen geschreven. Een aangrijpend boek. Over het leven bij een moeder die haar als kindhoer exploiteerde, over haar tijd in het strafkamp bij de nonnen, en over haar indrukwekkende overlevingsdrang.

Een bizar coming-of-age verhaal
Hart grijpt de lezer bij de keel met het coming-of-age verhaal van Rita Sterkeboer, dochter van een Canadese bevrijdingssoldaat en een Nederlandse gelegenheidsprostituee. Door de geboorte van Rita valt de droom van haar moeder om zangeres te worden in duigen. Haar moeder kan (letterlijk) niet wachten tot het moment dat ze Rita achter de ramen kan zetten om geld aan haar te verdienen. Soms ontfermt een voogdes zich over Rita, maar dat maakt het er niet beter op. Haar uithuisplaatsing bij de nonnen doet haar belanden in wat je zonder meer een strafkamp kunt noemen. Waar kinderen mentaal gebroken worden en waar vooral het doel is dat ze lichamelijk en geestelijk boeten voor de fouten van hun ouders. Het schrijnende verhaal speelt zich onder andere af in de armoedige, donkere stegen van het na-oorlogse Amsterdam, maar ook in de rijke Grachtenwoningen waar Rita haar ‘dienstjes’ heeft.

Een persoonlijke afrekening én een oproep om nooit te zwijgen
Het verhaal van Rita leest als een page-turner, maar is aan de andere kant soms zo gruwelijk en schokkend dat je het af en toe moet wegleggen. Rita vertelt haar verhaal om af te rekenen met de schuld- en schaamtegevoelens van zichzelf als slachtoffer en te waarschuwen voor victim blaming door buitenstaanders. En tegelijk is het het verhaal van een vrouw met een enorme levenskracht, van iemand die wil overleven en haar eigenwaarde niet wil verliezen. Waarmee het boek ook een oproep is aan slachtoffers en getuigen om te praten, om het geweld niet naar binnen te laten keren en om volgende generaties te redden. Of zoals Rita in het voorwoord zegt: “Doorbreek je eigen angst en het opgelegde taboe. Durf het zwijgen te doorbreken, dan kun je pas echt gaan leven.”

Steun LOVER!
LOVER draait uitsluitend op vrijwilligers en donaties. Wil je dat Nederlands oudste feministische tijdschrift blijft bestaan? Help ons door een (eenmalige) donatie. Elke euro is welkom en wordt gewaardeerd. Meer informatie vind je hier.
Meer LOVER? Volg ons op Twitter, Instagram, Linkedin en Facebook