LOVER tipt: Marcella
Photo by Maaria Lohiya on Unsplash
Als je de storyline van de serie Marcella op IMDB.com leest, zou je niet vermoeden wat voor plottwister deze detective eigenlijk is en hoe de diverse representatie van vrouwelijke hoofdrollen aan de serie bijdraagt. Marcella wordt op IMDB neergezet als een rechercheur die haar carrière pauzeerde voor het gezin, om verlaten te worden door haar man. Met haar dochter ver weg op kostschool, moet ze noodgedwongen weer aan het werk. Dat ze ook een zoon heeft is voor een moeder kennelijk niet van belang.
Wie dit geschreven heeft, heeft duidelijk niet goed opgelet. Het is hierbij op z’n minst relevant te beseffen dat IMDB voornamelijk door mannen wordt gevuld. Heb jij ondertussen de male gaze, waarmee de meeste actrices worden gecast voor een rol, laten plaatsmaken voor jouw eigen visie? Stoor je je al een tijd aan het gegeven dat je óf vrouwen ziet die mooi en afhankelijk zijn, óf vrouwen die stoer en sexy zijn – met verder weinig psychologische diepgang of karakterontwikkeling? Dan is Marcella een duistere verademing!
De verhaallijn
De wiegendood van haar derde kind, een carrièregerichte man die haar verlaat voor een jongere vriendin en een dissociatief geheugenverlies. Het lijken de ingrediënten voor een zenuwinzinking, een alcohol- of seksverslaving en oeverloze coaching sessies met je beste vriendin. Niet voor Marcella. In haar duistere dagen sluit ze zich juist af voor verbintenis en stort ze zich op haar werk: het najagen van een seriemoordenaar die met een coming back bezig is. Dat het concept “oermoeder” aan haar is voorbij gegaan, blijkt duidelijk uit haar omgang met haar kinderen. Als haar zoon onderdeel wordt van een van haar onderzoeken, geniet hij als getuige meer aandacht dan als familielid.
Het mysterie
Op de achtergrond van het recherchewerk in deze crime noir, speelt de voortdurende strijd met haar ex-man. Marcella kent terugkerende episodes van acuut geheugenverlies die gepaard gaan met geweldpleging. Nee, ze wordt niet mishandeld. Ze mishandelt. De serie werkt deze episodes zo uit dat je ook als kijker niet weet wat zich daadwerkelijk heeft afgespeeld. Haar nabijheid bij een moordslachtoffer als ze uit een black-out komt, haar ex die met bebloed gezicht de deur uitloopt en dat terugkerende trauma van de wiegendood van dat kindje. Langzaamaan laat bedenker Hans Rosenfeldt (tevens het brein achter de Deens-Zweedse serie Bron) je afvragen wat oorzaak is en wat gevolg en hoe bebloed of schoon Marcella’s handen daadwerkelijk zijn.
Vrouwen in de serie
Anna Friel als Marcella Backland zet een zeer geloofwaardig karakter neer, waarvoor ze in 2017 de International Emmy Award for Best Actress wint. Ze weet een aantal subtiele details in Marcella’s motoriek te verwerken die je een ongemakkelijk gevoel geven. Het zijn kleine imperfecties die haar herkenbaar en menselijk maken. Zou Rosenfeldt bewust voor twee lieflijke en perfect ogende blondines hebben gekozen als minnares en latere nieuwe partner voor haar ex man Jason Backland?
Zowel in seizoen 1 als seizoen 3 is een rol weggelegd voor de onaardige stiefmoeder met een dominantiecomplex. Hoewel een redelijke clichérol als hoofd van een – al dan niet legale – succesvolle zakenfamilie, blijft het te waarderen dat het niet de geijkte witte man is die vaker in deze leidersrol worden gecast.
Dit is wel alles wat de serie aan diversiteit te bieden heeft. Op Jason Backland (Andre Pinnock) na, is de cast voornamelijk wit. De heteroseksuele norm is ook oververtegenwoordigd en het enige karakter met een fysieke beperking is een oudere dame met een wandelstok. Niettemin, laat dat de pret en verwondering bij afloop niet drukken. Het einde van seizoen 3 biedt optie tot een vervolg en ik zou daar erg naar uitkijken.
Steun LOVER!
LOVER draait uitsluitend op vrijwilligers en donaties. Wil je dat Nederlands oudste feministische tijdschrift blijft bestaan? Help ons door een (eenmalige) donatie. Elke euro is welkom en wordt gewaardeerd. Meer informatie vind je hier.