Ode aan de lelijkheid

Toren C start vanavond met seizoen 5 om 21.20 op Nederland 3.

Absurd, gek, verbijsterend, ongelooflijk, extreem en ‘in verlegenheid brengend’: zo wordt Toren C beschreven in de VPRO Gids #11. Ter ere van de start van het vijfde seizoen besteedde de gids vooral aandacht aan wat de Fransen van hun versie van het programma hebben gemaakt. In het artikel stelt Margôt Ros dat Toren C een bewuste keuze voor lelijkheid maakt. Zo zien kantoorruimtes en buitenruimtes waarin de scenes zich afspelen er expres zo saai mogelijk uit. Bij de Franse remake heeft dit enigszins anders uitgepakt. Maar volgens mij gaat de ode aan lelijkheid in Toren C verder dan alleen het grijze, lineaire decor. De verbijstering die de absurde scenes oproepen wordt deels veroorzaakt door het té lang door laten gaan van een hard, ranzig, pathetisch of hilarisch moment. Het programma lijkt hierdoor een parodie op vlotte (comedy) series waarin grappen of verhaallijnen snel uitgevoerd worden. Toren C is dus ook lelijk door haar niet-vlotheid. Andere redenen om het aankomende seizoen te bekijken zijn het prachtige lichamelijke toneelspel dat Meijer en Ros opvoeren, en de genderrollen die standaard op de hak genomen worden. Vrouwelijke vrouwen staan immers al sinds seizoen 1 al boerend en vloekend centraal, en ook over typische mannenhumor en vrouwenhumor worden grappen gemaakt. Over dit laatste kenmerk van Toren C schreef Garjan Sterk trouwens in 2008 een boeiende column: http://www.tijdschriftlover.nl/kunst_en_cultuur/toren_c

Toren C was winnaar van de Lira Scenarioprijs, Seoul Drama Award en de Beeld en Geluid Award. Het vijfde seizoen wordt weer wekelijks uitgezonden. Binnenkort op LOVER hopelijk een interview met de makers/hoofdrolspelers Margôt Ros en Maike Meijer.