Seksverhalen zonder de male gaze

Beeld Mirthe de Haas

Ze waren er helemaal klaar mee, de meiden van feministisch platform DAMN, HONEY: die eeuwige mannelijke blik in seksverhalen. Het gros van de masturbatielectuur barst van de cis- en heteronormativiteit, vrouwelijke personages zijn stuk voor stuk slank en dienen vooral om de man te plezieren, lesbische vrouwen worden geseksualiseerd en áls er al dikke mensen of mensen met een beperking in voor komen, zijn ze het object van een fetisj. Dus namen Nydia van Voorthuizen en Marie Lotte Hagen zelf maar het initiatief om wat nodige diversiteit aan het genre toe te voegen: ze stelden een seksverhalenbundel samen waarin de male gaze ver te zoeken is. In Damn horny draait het een keertje niet om de fantasie van de cis-heteroman, maar komen allerlei andere perspectieven aan bod. 

Voor wie DAMN, HONEY niet kent, even in het kort: eerst was er een feministisch pamflet, toen een tweewekelijkse podcast “over alle shit waar je als vrouw van deze tijd mee moet dealen” en inmiddels is DAMN, HONEY uitgegroeid tot een feministisch platform met een actieve achterban. Damn hornyis alweer het vierde boek dat het duo uitbrengt, dit keer dus een samengestelde bundel met bijdragen van onder anderen Tatjana Almuli, Jeanette Chedda, Moira Mona, Simon(e) van Saarloos en Maud Wiemeijer. Ook vroegen de podcasthosts aan luisteraars om hun favoriete fantasieën te delen, waarvan ze er een aantal opnamen in het boek. Het resultaat is, zoals de makers het zelf zeggen: “een ode aan wat seks voor niet-cismannen allemaal is en kan zijn en een pleidooi om schaamteloos van dit alles te genieten”. 

Zuignappen
De timing van het boek had niet beter gekund. Damn horny verscheen net na het spraakmakende nieuwe boek van A.F.Th. van der Heijden: Stemvorken. Deze roman gaat over een ontluikende lesbische liefde en ja, de titel verwijst inderdaad naar lesbische seks. Of tenminste, naar hoe Van der Heijden denkt dat seks tussen twee vrouwen eruit ziet: als twee in elkaar geschoven stemvorken. Deze “stemvorkligging”, zoals de twee verliefde vrouwen het noemen, is voor hen een openbaring, net zoals het bestaan van scharen ooit een openbaring was voor de auteur. In een Volkskrant-interview vertelt Van der Heijden hoe een vriend zich ooit hardop afvroeg hoe twee vulva’s met elkaar seksen: “als twee van die zuignappen, die naar elkaar happen”. Het beeld liet hem niet meer los en zo ontstond het idee voor zijn vuistdikke erotische roman.

Van der Heijden is zich heus wel bewust van de tijden waarin we leven. In hetzelfde interview zegt hij: “Ze zullen wel roepen: geslachtelijke toe-eigening! Wie ben jij, Van der Heijden, dat je je 888 bladzijden mag inleven in een vrouw en even gaat bepalen hoe seksualiteit werkt?” Daarmee heeft hij de kritiek op zijn roman goed samengevat. Nu kun je natuurlijk beargumenteren dat Van der Heijden als auteur over alles mag schrijven, óók over dingen die ver van hem af staan. Maar het beeld van de schrijver als geniale, alwetende verbeeldingskunstenaar is enigszins achterhaald. Van der Heijden beweert dat hij zijn roman heeft geschreven “vanuit de optiek van een vrouw”, oftewel door de ogen van zijn vrouwelijke hoofdpersonage. Recensent Daan Lameijer onderzocht of dat hem gelukt is en zijn oordeel luidt: hier is toch echt een man aan het woord. Ja, iedereen mag alles schrijven, maar sommige dingen kun je toch echt beter overlaten aan de ervaringsdeskundigen. Of, in de woorden van DAMN, HONEY: “Laat lesbische vrouwen (en andere (queer) groepen) nou eerst eens zelf vertellen over hun ervaringen, voordat je er weer tussendoor komt met dat geschaar.” 

Seksuele ontdekkingstocht
Met Damn horny laten Hagen en Van Voorthuizen zien hoe het óók kan. In de bundel staan verhalen door queer en trans mensen, door dikke mensen en mensen met een beperking, en allemaal schrijven ze vanuit hun eigen seksuele ervaringen en/of fantasieën. Het leuke aan Damn horny is de veelzijdigheid van de bijdragen: je kunt het zo gek niet bedenken - fantaseren - of het komt aan bod. Er zitten verhalen tussen waarvan ik zo ongeveer letterlijk van mijn stoel gleed en er waren bijdragen waarvan ik dacht: oké, interessant, maar niks voor mij. Dat maakt het lezen van het boek een soort seksuele ontdekkingstocht, een manier om je eigen fantasie te voeden. 

Als trouwe DAMN, HONEY-luisteraar had ik Damn horny gepre-ordered en dus viel het vorige week op mijn deurmat. Het is een prachtig boek, met een lila en neonroze omslag en sexy illustraties van Linda Rusconi. Op de achterflap wordt de bundel omschreven als “queer as fuck” en als cis-heterovrouw was ik dan ook benieuwd of er voor mij ook iets in zou staan. Nou, daar had ik me geen zorgen over hoeven maken. Tijdens het lezen kwam ik er al snel achter dat het niet zoveel uitmaakt of het verhaal nou gaat over een man en een vrouw, over twee vrouwen of over weer een andere samenstelling. Wat wél uitmaakt is het perspectief van de verhalen: niet dat van de cisman dus, maar dat van mensen die (enigszins) op mij lijken. Daardoor kon ik mij beter verplaatsen in de hoofdpersonages en dat is precies wat je wilt als je een hotte seksscène leest. 

Klungelseks
Subtiel worden hier en daar feministische thema’s in de verhalen verwerkt (hoe kan het ook anders, met zulke auteurs). Een vrouw die altijd erg gefocust is op het genot van haar vriendin durft voor het eerst ruimte in te nemen in bed, een ander weigert penetratieve seks te hebben zonder condoom als haar bedpartner daar moeilijk over doet. De personages weten wat ze willen, nemen de leiding of laten zich juist verwennen door een ander. Dit alles maakt het een heerlijk positief en schaamteloos boek, waar het plezier in seks van af spat. De auteurs slagen er zelfs in om situaties die je eerder misschien niet als opwindend zag, zoals klungelseks of seks tijdens je menstruatie, zo te beschrijven dat je er geil van wordt. 

Wat ik het sterkste vond aan Damn horny is de echtheid van de verhalen: dit is seks zoals de auteurs het zelf zien, ervaren, willen (en dus niet hoe een heteroman zich voorstelt dat twee vrouwen seks hebben). Als lezer krijg je een inkijkje in de fantasie van iemand anders en alleen dat is al opwindend. Damn horny is geen boek voor in je boekenkast, maar voor op je nachtkastje. Een boek om erbij te pakken als je zin hebt of wilt krijgen, om inspiratie op te doen voor je volgende masturbatiesessie of vrijpartij. Een boek dat je eraan herinnert dat niks te gek is, dat seks iets is om van te genieten en niet om je voor te schamen. Dat je het recht hebt om je eigen genot na te streven en niet alleen anderen hoeft te pleasen. Eigenlijk komt het allemaal samen in het motto, ontleend aan het nummer van Merol: “Nu ben ik aan de beurt/Het is lang genoeg over jou gegaan/Dus op je knieën, dan blijf ik staan.”

Steun LOVER!
LOVER draait uitsluitend op vrijwilligers en donaties. Wil je dat Nederlands oudste feministische tijdschrift blijft bestaan? Help ons door een (eenmalige) donatie. Elke euro is welkom en wordt gewaardeerd. Meer informatie vind je hier. 
Meer LOVER? Volg ons op Twitter, Instagram, LinkedIn en Facebook.