Sunshine Cleaning

in de bioscoop vanaf 14 mei

Wie staat er ooit bij stil dat alle rommel en bloed die mensen achterlaten als ze (door geweld) overlijden ook weer moet worden opgeruimd?

Sunshine Cleaning vertelt het verhaal van Rose en haar zus Norah. In een poging haar leven op orde te krijgen en voor haar dromerige zoontje (voor de zoveelste keer van school gestuurd), een privéschool te betalen, start Rose een nieuw bedrijf in ‘crime-scene clean-up’. Ze vraagt haar onbetrouwbare, wiet rokende en net van een suf serveersterbaantje ontslagen zusje om te helpen. Een garantie voor bizarre en hilarische situaties. Maar de film is zeker geen ‘slapstick’, het is meer alsof je meekijkt in het dagelijks leven, met al z’n dilemma’s en natuurlijk geestige situaties. De film probeert niet te analyseren, niet te verklaren. Soms zit er zelfs ergens een los eindje. Maar dat maakt het wel zo aardig, niet alles hoeft naadloos te passen.

Amerikaans is ‘ie in ieder geval wel. ‘The American Dream’ staat voorop, de zussen nemen het heft in handen om hun situatie te verbeteren. Dat gaat natuurlijk niet van een leien dakje, wat zeg je bijvoorbeeld tegen je omhooggevallen schoolvriendinnen over je werk? En het einde van de film is wel erg gemakkelijk, maar de weg ernaartoe is minder standaard.

Een aardig subplot draait om een ontwikkelende vriendschap tussen Norah (uitmuntend gespeeld door Emily Blunt) en de dochter van ‘een van hun opruimklussen’. Maar dan blijkt dat die vrouw eigenlijk hoopt op een liefdesrelatie, iets wat niet eens bij Norah was opgekomen. Zij wilde haar alleen maar vertellen dat haar moeder was overleden, maar had geen idee hoe ze dat moest aanpakken… Sunshine Cleaning is een frisse film, met twee actrices die indruk maken (naast Emily Blunt als Norah schittert Amy Adams als Rose), met inhoud, maar heel fijn voor een ontspannen avondje uit.