Prostitutie: Elke Dag Spannend
Het Prostitutiebeleid van Groenlinks onder de loep
In het Nieuwsuur debat van afgelopen maandag 3 september tussen Thieme (PvdD), Sap (Groenlinks) en van der Staaij (SGP) vraagt van der Staaij zich af of het thema prostitutie wel leeft in feministisch Nederland. Volgens hem zijn feministische bewegingen in Frankrijk en Zweden veel actiever bezig met het noodzakelijke ontmoedigingsbeleid, terwijl het in Nederland bij de christelijke partijen terechtkomt om te vechten tegen het voortdurende kwaad van de prostitutie.
Met zijn vraag brengt hij Jolande Sap, voorzitter van Groenlinks dat zich op hun website profileert als Dé Emancipatiepartij van Nederland, in een potentieel lastig parket. Want prostitutie is een van die vele zaken waarover feministen ontzettend verdeeld zijn. Het valt niet te ontkennen dat veel vrouwen in de seksindustrie te maken krijgen met seksueel geweld. Een bovenmatig percentage prostituees heeft een laag zelfbeeld en kent een verleden van seksueel of psychisch misbruik. Ook is het binnen een patriarchale samenleving voor feministen nog altijd problematisch om het vrouwelijk lichaam te behandelen als koopwaar. Toch zijn er ook feministen die erop wijzen dat de keuze voor prostitutie een vrije en bewuste keuze kan zijn. Sommige mannen en vrouwen zullen prostitutie een aantrekkelijk beroep vinden: voldoende lichaamsbeweging, veel klantcontact, flexibele tijden en veel werkgelegenheid. In vele andere beroepsgroepen is het betalen voor het tijdelijk bezit van een lichaam binnen afgebakende grenzen bovendien heel gewoon: schoonmakers, verhuizers, voetballers verkopen eigenlijk allemaal hun lichaam. Alleen dit is seks, en dan is het toch anders. Dat vindt politiek Nederland in ieder geval wel.
Op dit moment is Groenlinks de enige partij die expliciet in zijn programma heeft opgenomen initiatieven vanuit de sector en de prostituees zelf te willen ondersteunen. Dat is hoognodig. Afgelopen dinsdag 28 augustus werd de Rode Draad failliet verklaard. De Rode Draad is een unieke stichting en behartigde sinds 1985 de belangen van prostituees in Nederland. De stichting werd jarenlang gesteund door de overheid, zij het niet altijd van harte, maar moest onder kabinet Balkenende II haar subsidie inleveren. Het platform verkleinde, verminderde haar activiteiten en is nu uiteindelijk verdwenen.
De Rode Draad was een van de organisaties die fel protesteerde tegen de zogenaamde peespas: het registratiebewijs dat door een wetsvoorstel uit 2011 verplicht zou worden gesteld voor alle prostituees in Nederland. Prostituanten die gebruik zouden maken van de diensten van een prostituee zonder registratiepas zouden strafbaar worden. Bovendien zou de registratie een contactmoment tussen prostituee en overheid garanderen waarbij de ambtenaar in deze enkele minuten zou moeten beslissen of de dame in kwestie een happy hooker of slachtoffer van mensenhandel was. Men vraagt zich wellicht af of deze specifieke ambtenaar een therapeutische opleiding of leugendetector ter beschikking heeft om deze afweging geïnformeerd te kunnen maken, maar dat is niet het geval.
Enfin, de Rode Draad vond deze nieuwe wetgeving onzinnig en maakte zich zorgen over de privacy van de prostituees. Zo ook Groenlinks en samen met D66 was het de enige partij die tegen het wetsvoorstel stemde.
Het klinkt dus alsof Groenlinks er een redelijk liberaal prostitutie beleid op na houdt. Maar de partij is niet eenduidig positief over deze beroepsgroep. De Gemeente Utrecht, een bolwerk van Groenlinks, is bijvoorbeeld al een aantal jaren bezig met registratie om de prostitutie in de stad terug te dringen.
In een debat van 2011 benadrukte Tofik Dibi tevens dat prostitutie in de ogen van Groenlinks geen normaal beroep is, en dat het ook niet genormaliseerd dient te worden: “Wij moeten vooral niet stimuleren dat mensen dat zien als het meest geschikte of als een normaal toekomstperspectief. Waar wij dat kunnen, moeten wij dat ontmoedigen.” Helaas stimuleert deze houding nog steeds een getekend beeld van prostituees als niet-normaal en minderwaardig. En zo’n houding gaat de positie van sekswerkers niet verbeteren.
Begrijp mij niet verkeerd: een normaal beroep is het in deze maatschappij zeker niet. Het is een topsport beroep, zoals een kickbokser, een acteur, model of koorddanser. Het “oh wow”-gehalte van de prostitutie mag wel wat omhoog. De overheid heeft verschillende initiatieven gelanceerd om het onderwijs en de zorg populair te maken onder zij-instromers. De beste manier om te zorgen dat meer mannen en vrouwen vrijwillig het beroep instappen is misschien wel een soortgelijke campagne. Geen indoctrinatie of dwang - zoals in de zorg recentelijk wel is gebeurd, denk maar aan de bijstandsgerechtigden in Zwolle die door D66 aan het werk werden gezet als huishoudelijke hulp - maar heel simpel: als je van mensenwerk en fysiek contact houdt, kun je ook hoer worden.
Foto (cc): emersonquinn
Dit is een artikel in een serie van artikelen over de Tweede Kamerverkiezingen 2012. Lees ook:
Diversiteit en Educatie: een Valse Start
Van Onze Homo's Blijven Ze Af!