Het ideaal van een dun lichaam lijkt op het eerste gezicht misschien een persoonlijke voorkeur. Maar wie iets dieper graaft, ziet dat het dunne schoonheidsideaal geworteld is in koloniale, raciale en sociale machtsstructuren. In dit vierde deel van mijn reeks Mij krijg je niet klein onderzoek ik hoe het dominante beeld van het ‘goede’ lichaam voortkomt uit een geschiedenis van onderdrukking, uitsluiting en superioriteitsdenken - en waarom dat vandaag de dag relevant is.

In onze samenleving bepaalt je lichaam je kansen. Een dun lichaam levert tastbaar voordeel op, zoals een hoger salaris. Volgens het Sociaal en Cultureel Planbureau is er sprake van ‘esthetisch kapitaal’ op de arbeidsmarkt: mensen die voldoen aan dominante schoonheidsnormen, zoals dun-zijn, hebben hogere baankansen. Voor vrouwen weegt dit zwaarder dan voor mannen.In het derde deel van mijn reeks “Mij krijg je niet klein” kijken we naar hoe klasse bepaalt wie zich een ‘acceptabel’ lichaam kan veroorloven. In een samenleving waar dun-zijn sociale en economische beloningen oplevert, worden onze lichamen gerangschikt als kapitaal – en onze onzekerheid als verdienmodel geëxploiteerd.

In 2024 waren er zo’n 17.000 vrouwen werkzaam in de technische branche, tegen 187.000 mannelijke werkenden in die sector. Wat gebeurt hier toch? Waarom stijgt het aantal vrouwelijke studerenden wel iets, maar vallen er zoveel meiden en vrouwen uit op de technische werkvloer?

Een van mijn favoriete mythes is die van Demeter. Deze mythe gaat over de onvoorwaardelijke moederliefde van een moeder voor haar dochter. Ik vind het een mooie metafoor voor de band die ik met mijn moeder heb, en daarom wil ik deze ‘ode aan moeders’ graag beginnen met dit verhaal:

In de geschiedenisboeken kom je ze niet vaak tegen, maar heldhaftige, geniale en excellerende vrouwen zijn van alle tijden. Ze zijn echter genegeerd, bestolen of simpelweg uit de annalen weggeschreven. Met de reeks Vergeten Vrouwen draagt LOVER bij aan het eerherstel dat ze verdienen. In deze editie: de onderbelichte heldinnendaden van verzetsvrouwen tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Vandaag is het Earth Day  ofwel de Dag van de Aarde. De Verenigde Naties hebben deze dag in 2009 uitgeroepen om wereldwijd uit te dragen dat we zuinig moeten zijn op Moeder Aarde. Te vaak en ten onrechte wordt de oorzaak van vervuiling en klimaatverandering – en de oplossing ervoor – bij individuele consumenten gelegd. Dat leidt de aandacht af van de werkelijke klimaatvernietigers.

Linda Aubuchon, een communicatie- en PR-professional uit de VS, schat dat ze inmiddels meer dan 200.000 dollar heeft uitgegeven aan de dieetcultuur. "Het is een eindeloze stoet geweest van programma's, pillen en boeken om mijn gewicht onder controle te houden," zegt ze. Linda’s verhaal laat de diepgewortelde invloed van de dieetcultuur zien: het idee dat we onophoudelijk moeten investeren in het veranderen van ons lichaam. En zij is daar niet alleen in. Wereldwijd geven miljoenen mensen elk jaar hun geld uit aan pogingen om lichter, kleiner en ‘beter’ te worden. De wereldwijde dieetindustrie is jaarlijks goed voor 225 miljard euro – en groeit gestaag door, met zo’n 2,6 procent per jaar. Een onvoorstelbaar bedrag, verdiend aan een simpele overtuiging: onze lichamen zijn niet goed genoeg zoals ze zijn.In het tweede deel van mijn reeks “Mij krijg je niet klein” kijken we naar hoe onze lichamen worden omgezet in winstmachines. Want onze onzekerheid is iemand anders’ verdienmodel.

In de afgelopen jaren is woke een veelgehoorde term geworden in politieke en maatschappelijke debatten. Waar het ooit stond voor bewustwording van structurele ongelijkheid en onderdrukking, lijkt het nu een marketinginstrument voor bedrijven en politici. Progressieve retoriek wordt steeds vaker ingezet zonder dat de economische en politieke structuren die ongelijkheid veroorzaken daadwerkelijk veranderen.

De eerste liefde. Vlinders in je buik, lieve appjes tot diep in de nacht en misschien wel de eerste zoen. Voor veel jongeren is daten een spannende ontdekkingstocht. Maar niet altijd is die eerste kennismaking met liefde en relaties positief. De afgelopen tijd lees en hoor je steeds meer over gendergerelateerd geweld, zoals partnergeweld, intieme terreur en grensoverschrijdend gedrag.  Eén op de vijf vrouwen in Nederland krijgt met partnergeweld te maken, en elke acht dagen sterft een vrouw vanwege het feit dat zij vrouw is (femicide). Terecht dus, dat we hier steeds meer aandacht voor hebben. Maar hoe zit dit bij jongeren in Nederland? Dat onderzoek is nu gestart. Waarom dat van belang is, en hoe je mee kan werken, lees je hier.

Dieetcultuur is overal. Van de beelden die we dagelijks op social media zien tot de gesprekken die we voeren met vrienden, collega’s, familie en zelfs zorgprofessionals. Het idee dat een dun lichaam de ultieme vorm gezondheid, schoonheid en succes is, zit diepgeworteld in onze samenleving. Maar waar komt deze obsessie vandaan? Hoe is dieetcultuur ontstaan? En wat zijn haar effecten?In deze reeks wil ik dit voor mij persoonlijke onderwerp verder verkennen. In dit eerste deel zoom ik in op oorsprong van de Nederlandse dieetcultuur. Hoe hebben filosofische en religieuze ideeën over het lichaam bijgedragen aan de ontwikkeling van het concept ‘diëten’? En hoe is de moderne dieetcultuur ontstaan, met de opkomst van commerciële dieetboeken en – producten, die de obsessie met gewichtsverlies alleen maar versterken? Dit is geen uitputtende historische analyse, maar een poging om te begrijpen hoe we hier zijn beland. Want als we willen begrijpen waarom we vandaag de dag zo vastzitten in deze cultuur, moeten we terug naar de wortels ervan.

Het is tijd om de vrouwen te eren die elke dag op de werkvloer het verschil maken. Daarom introduceert de FNV de FemForce Awards: geen prijs voor CEO’s of topbestuurders, maar voor de vrouwen die met inzet en passie werken aan een eerlijkere, inclusievere werkvloer. Acht vrouwen, acht verhalen van moed, doorzettingsvermogen en oprechte solidariteit.

Je zit zenuwachtig op je stoel te draaien en kijkt paniekerig om je heen. Zou iemand het in de gaten hebben? Je oksels klotsen bij de gedachte. Je wilt opstaan, maar je bent bang dat de mensen om je heen het doorhebben. Concentreren op je werk lukt niet meer. Heb ik wel iets bij me? Shit, ik denk het